Η σωστή μέτρηση του ύψους γίνεται με το αναστημόμετρο ελεγμένο και σωστά τοποθετημένο την ίδια πάντα ώρα της ημέρας και πάντα απαιτείται ευθειασμός του κορμού με πίεση των μαστοειδών αποφύσεων για να μην υπολογιστεί λανθασμένα η ημερήσια μείωση του ύψους που φτάνει τα 20mm.
Σε παιδιά κάτω των 2 ετών η μέτρηση γίνεται ύπτια. Χρησιμοποιούνται οι κατάλληλες καμπύλες ανάπτυξης. Καταλληλότεροι θεωρούνται χάρτες οι οποίοι λαμβάνουν υπόψη το γεγονός αυτό (της ενήβωσης) σε σχέση με πρώιμη, μέση ή καθυστερημένη έναρξη της εφηβείας. Καταλληλότεροι θεωρούνται οι χάρτες μακροχρόνιας αύξησης (Longitudinal growth charts) οι οποίοι σχεδιάζονται από την παρακολούθηση της ίδιας ομάδας παιδιών σε διαδοχικές ηλικίες. Είναι όμως πολύ δύσκολοι και χρονοβόροι στον σχεδιασμό. Συνήθως χρησιμοποιούνται Cross sectional growth charts που γίνονται με τη μέτρηση παιδιών σε διαδοχικές ηλικίες μεγάλου αριθμού παιδιών. Αυτές είναι παραπλανητικές μετά την ηλικία των 9 ετών οπότε και παρατηρείται απότομη αύξηση του ύψους. Η μέτρηση γίνεται τακτικά σε διαστήματα περίπου 6 μηνών μετά την αρχική βρεφική περίοδο. Παιδιά κάτω της 3ης Εκατοστιαίας θέσης (ΕΘ) καμπύλης ανάπτυξης κατά 20% από τα παιδιά πάσχουν από κάποιο παθολογικό παράγοντα ενώ για τα υπόλοιπα αποτελεί παραλλαγή του φυσιολογικού ύψους. Ενώ, μεταξύ 3ης και 25ης ΕΘ απαιτείται τακτική παρακολούθηση. Το ύψος στόχος είναι το μέσο ύψος των γονέων +/- 10εκ. Το μέσο ύψος των γονέων υπολογίζεται αν είναι αγόρι προσθέτοντας 13εκ στο ύψος της μητέρας ενώ αν είναι κορίτσι αφαιρώντας 13εκ από το ύψος του πατέρα. (13εκ είναι η μέση διαφορά των δύο φίλων). Μετά τα 45 έτη προσθέτουμε 1.5 εκ και 3 εκ μετά τα 55 έτη λόγω της μείωσης του ύψους λόγω ηλικίας. Επίσης απαιτείται η μέτρηση κορμού και άκρων (για συμμετρικότητα ή μη της βραχυσωμίας), η μέτρηση οστικής ηλικίας που γίνεται με μια απλή ακτινογραφία της αριστερής άκρας χειρός και έτσι συγκρίνεται με την ηλικία που αντιστοιχεί το ύψος του παιδιού στην 50η ΕΘ. Το παιδί ελέγχεται για κοιλιοκάκη(έλεγχος αντισωμάτων), για ινοκυστική νόσο (τεστ ιδρώτα), ο καρυότυπος (ειδικά σε κορίτσια για αποκλεισμό συνδρόμου Turner), η αυξητική με την γνωστή δοκιμασία πρόκλησης αυξητικής ορμόνης, συστήνεται ακτινογραφία κρανίου και αξονική εγκεφάλου εφόσον κρίνεται απαραίτητο από τον ενδοκρινολόγο. Τέλος, άλλες ειδικές εξετάσεις ενδοκρινολογικές είναι η μέτρηση του ινσουλινόμορφου αυξητικού παράγοντα IGF-I (για επάρκεια αυξητικής ορμόνης) η μέτρηση θυεροειδικών ορμονών και αντισωμάτων (TSH, FT4, FT3, ΑΘΑ) και γενικός έλεγχος δηλαδή γενική αίματος, σίδηρος ορού, φερριτίνη ορού, ΤΚΕ και πλήρης βιοχημικός έλεγχο επιπλέον Zn, Cu. Είναι απαραίτητος επίσης ο υπολογισμός των θερμιδικών αναγκών του παιδιού σύμφωνα με την ηλικία του και το βέλτιστο της αντίστοιχης ανάπτυξης και μέτρηση των καθημερινών προσλαμβανόμενων. Ωστόσο ο εργαστηριακός και απεικονιστικός έλεγχος εξατομικεύεται ανάλογα με τις ανάγκες του παιδιού και την κλινική διαγνωστική του πορεία αν και η προτεινόμενη διαγνωστική προσέγγιση αποτελεί την πιο επικαιροποιημένη βάσει των τελευταίων κατευθυντήριων οδηγιών.
